هر از گاهی که توفیق زیارتی دست می دهد و فراغتی حاصل می شود، سراغ یک صحیفه سجادیه جیبی می روم که یکی از رفقا قبل از اولین سفرم به عتبات هدیه داده بود و فرازهایی از آن را می خوانم.

چندی قبل(روز چهاردهم تیر) نیز به همراه جمعی توفیق زیارت مسجد جمکران را داشتم و در آنجا به دعای چهاردهم رسیدم که چندان هم بی مناسبت نبود.

گرچه سعی کردم آن را بر کسی منطبق نکنم ولی به هر حال امر شده ایم به دعا و چه دعایی بهتر از ادعیه تعلیم داده شده از سوی یک انسان کامل؟!

خلاصه از قضای روزگار، آن شب قرعه به نام دعای چهاردهم افتاد؛ دعای آن حضرت هنگامی که بر او ستمی می رفت یا از ظالمین کار ناپسندی می دید:

«ای خدایی که یاریت به ستمدیدگان نزدیک است و کمکت دور است از ظالمین!

همانا ای خدای من، تو می دانی که از فلانی پسر فلانی به من آن رسیده که از آن نهی فرموده ای، و در پرده دری از حرمت من آن کرده که منع کرده ای!؛ و این طغیان و سرکشی اوست در نعمتی که تو داده ای و بی اعتنایی به مجازاتی است که مقرر داشته ای.

الهی بر محمد و آل او درود فرست و با قوت خود، ستمگران و دشمنانم را از ستم بازدار و با قدرتت از تندی و سلطه او بر من بکاه و او را به کار خود مشغول ساز ...

الهی بر محمد و آل او درود فرست و او را مجال ستم به من مده و به نیکی، مرا علیه او یاری نما و مرا از انجام عملی شبیه او باز دار و از گرفتار شدن به حالتی چون حال او حفظ فرما.

الهی بر محمد و آل او درود فرست و اینک چنان مرا بر دشمنم چیره ساز که خشم درونم آرام گیرد و داد دلم را از او به طور کامل بستان.

الهی بر محمد و آل او درود فرست و در عوض ظلم او، مرا بیامرز و به خاطر رفتار ناشایستش در حق من، رحمتت را بر من بگستر ...

الهی، آنگونه که مظلوم واقع شدن را در من نکوهیدی، مرا یاری کن تا به کسی ستم نکنم ...

پس بر محمد و آل او درود فرست و دعایم را به اجابت برسان و شکایتم را مقرون فرما با تغییر در حاکم.

الهی، مرا با ناامیدی از انصاف و عدالت خود و او را با ایمنی از عقوبتت آزمایش مکن تا بر ستمگری خویش اصرار ورزد و بر حقم سلطه یابد و او را با آنچه ظالمین را بیم داده ای و مرا به نویدی که برای اجابت درخواست بیچارگان داده ای آشنا ساز

الهی بر محمد و آل او درود فرست و مرا توفیق ده تا آنچه را به سود یا ضررم مقدر کرده ای بپذیرم و نیز به هرچه که مرا عطا کردی یا بازستاندی راضی باشم ... »